Pleasure Verhalen: Kunnen wij nu echt zonder condoom?

Op mijn 16e ging ik aan de pil. Niet omdat ik heel veel last had van mijn ongesteldheid, niet omdat ik een vriend kreeg, maar gewoon omdat iedereen aan de pil ging. Maar een paar jaar later was ik nog steeds niet seksueel actief, vergat ik de pil regelmatig en besloot ik, samen met mijn moeder, dat ik dan beter kon stoppen met de overdosis aan onnodige hormonen, die bij haar tot hele nare aandoeningen geleid hadden. “Ik neem wel een spiraal als ik seksueel actief word.” Riep ik dan. Als zij aan bood om hem voor me te betalen.

Toen kwam de dag dat ik voor het eerst wakker werd naast een man. Hij was lief en keek naar me zoals een man nog nooit eerder naar me had gekeken. Hij behandelde me met respect en dat was de reden dat ik zo lang had gewacht voor ik met iemand het bed in dook. Ik hoefde geen zonsondergang en bloemblaadjes en kaarsjes. Ik wilde alleen een man die me aankeek zoals hij me aan keek en die vroeg of ik oké was en zeker wist dat ik dit wilde. Een man die het écht rustig aan deed, zelfs toen ik daar niet om vroeg. Ik wilde iemand zoals hij, die lief tegen me was toen ik na de eerste keer enorm bloedde en die daarna nog een paar keer checkte hoe ik me voelde. Die de tijd nam en het echt niet erg vond dat het bij mij zo’n pijn deed dat we niet heel ver waren gekomen. En dus werd ik gelukkig wakker in zijn armen en kuste ik hem nog een keer. Maar toen hij de deur achter zich dicht trok om naar zijn werk te gaan en ik mezelf weer in zijn bed liet vallen, googelde ik toch: “Kun je zwanger worden van voorvocht?”

Ik kalmeerde mezelf, maar besloot wel dat het tijd was. En toen kwam dat ontzettend ongemakkelijke moment dat ik mijn moeder op moest bellen om te vragen of zij nog steeds wilde betalen voor mijn spiraal. We hadden het gesprek erover zo vaak gevoerd, dat ze ongetwijfeld wist dat ik de avond ervoor mijn maagdelijkheid verloren was, maar ze vroeg niks. Ze maakte geld over haalde de spiraal bij de apotheek op de hoek van zijn straat. Ik kon meteen terecht bij een gynaecoloog. Over het plaatsen van de spiraal zal ik niet te lang uitwijken (au au au au au au), maar de dag erna lag ik alweer bij hem in bed. “Kunnen we nu echt zonder condoom?” Vroeg hij. Ik knikte. En dat deden we. En het was heel fijn. Hoewel alles daar beneden nog een beetje gevoelig was, genoot ik van hem.

Toch sloeg de volgende ochtend ineens de paniek weer toe. Kon je echt wel meteen zonder condoom? Dit keer hielp Google me niet om rustiger te worden. De online bijsluiter, die ik bij het openen van de spiraal niet gelezen had, zoals ik die nooit lees bij medicijnen of apparaten, wist me te vertellen dat je, tot zeven dagen na de plaatsing, nog niet volledig beschermd bent….

Bij de Etos op het station haalde ik de Morning After-pil. Toen ik mijn verhaal uitlegde aan verkoopster, antwoordde ze geschokt: “Ik heb deze week ook mijn spiraal laten zetten!” Zij had duidelijk de bijsluiter ook niet gelezen. En sindsdien lees ik altijd de bijsluiter van mijn medicijnen. Bijna obsessies lees ik het hele ding. Je weet namelijk nooit wat je over het hoofd ziet.

Volg Britt op Instagram @brittvschie en op www.brittvanschie.com